Zelftests

SARS-CoV-2 is een virus dat de besmettelijke luchtwegaandoening CoViD-19 bij mensen veroorzaakt en  behoort tot de familie van de coronavirussen. Deze danken hun naam aan de krans (in het Latijn corona) rond de virusdeeltjes. Coronavirussen zijn, naast de rhinovirussen, de veroorzaker van een groot percentage van gevallen van gewone verkoudheid.

Een antigeen is een molecuul dat in staat is een reactie van het afweersysteem op te wekken, waarbij antistoffen worden aangemaakt. Virussen of bacteriën kunnen op deze manier herkend worden als lichaamsvreemd, waarna een afweerreactie op gang komt en genezing bereikt kan worden.

Begin 2018 waarschuwde de wereldgezondheidsorganisatie WHO voor ‘Ziekte X’: een pandemie waarvan de oorzaak nog onbekend was maar die wereldwijd een crisis in de volksgezondheid zou kunnen veroorzaken. Covid-19 blijkt Ziekte X te zijn. Belangrijkste oorzaak: 7,7 miljard mensen op aarde die moeten eten en die willen reizen. Volgens ecologen moeten we ons gedrag aanpassen: minder reizen en minder vlees eten.

Een pandemie is een epidemie op wereldwijde schaal.

Passieve immuniteit is een tijdelijke vorm van bescherming tegen ziekteverwekkers, die ontstaat door het direct inspuiten van antistoffen. Hierbij wordt een persoon beschermd tegen de gevolgen van een infectie door de aangeleverde antistoffen (afweerstoffen) tegen de verwekker zonder dat de persoon deze zelf actief aangemaakt heeft.

Test of je nu besmet bent
PCR polymerase chain reaction test wordt gebruikt om te kijken of er genetisch materiaal (RNA) van het virus in neus- of mondholte zit. Met een wattenstaaf wordt een uitstrijkje genomen uit de neus en keel.
De antigeen-sneltest lijkt op een zwangerschapstest: binnen een kwartier weet je de uitslag. De sneltest is minder gevoelig dan de PCR-test.
Test of je besmet bent geweest
De bloedtest wordt gebruikt om te kijken of er antistoffen tegen het nieuwe coronavirus in je bloed zitten. Voor deze serologische test wordt wat bloed afgenomen.

Onderzoekers kunnen bestaande virussen aanpassen zodat ze als vaccin werken. Dan zijn het geen virussen meer, maar vectoren. De virussen zijn zo aangepast dat ze mensen niet meer ziek kunnen maken. Virussen die vaak worden aangepast tot een vector zijn de adenovirussen (verkoudheidvirus).

In de cel lezen de ribosomen de genetische code op het mRNA en vertalen de code naar spike-eiwit. De spike-eiwitten komen vervolgens als uitsteeksels op het oppervlak van de cellen rond de prikplek te zitten. Het immuunsysteem reageert op deze lichaamsvreemde eiwitten met de aanmaak van antistof-producerende B-cellen en T-cellen die geïnfecteerde cellen vernietigen.

water als oplosmiddel, mRNA bevat de code voor spike eiwitten, lipiden vormen minuscule vetbolletjes waarin het mRNA zit verpakt,  zouten houden de zuurgraad op peil en sacharose dient als antivriesmiddel.

Spoetnik-V is een twee-vector vaccin. De eerste vaccinatie bevat een virale vector (adenenovirus Ad26), dat zich niet kan reproduceren. De tweede vaccinatie is gebaseerd op een ander adenovirus als vector (Ad5). Het gebruik van twee verschillende serotypen, die met een tussenpoos van 21 dagen worden gegeven, is bedoeld om eventuele reeds bestaande immuniteit tegen adenovirus in de populatie te overwinnen.